7

Oturuyorum korkuluklarla dolu mahallede.

ilerde bir adam huzur eskitiyor.

Damlar bıyıklarından kenarları sararmış bir tarih.

anlatır bilinen bir bilmeceyi.

Onun yanında bir sakat, zamanı tül gibi inceltip, 

izliyor olanları, içlerinden biri benimdir belki de.

Bir dilencinin kesilmiş soluğu,

 dualar yel olmuş esiyor cüzdanlara uğramadan.

Bir de kirli bir kedi vardır ki dolaşır korkuluklarla dolu mahallede,

fedakarlık sanatçıları da gelir şimdi resimlerini çerçeveletmeye.

Düğümlenir eli bir çiftin, aksar adımları.

Dilimde çogalır sarkisi 7 de dolaşanlar ne de mutlu. Neşesi sıçrar kaldırımlara korkarım basmaktan kırmızı yanaklı taşlara.

Sarılanlari görürüm tatlı bir telasla, etlerini koparırlar biraz daha mutluluk biraz daha. Bahçıvan ağaçları neden yamuk kesmiş tartışırlar bunu.